เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

"สตรีทบุญ" ของแท้ ไม่ต้องมีพิธีรีตอง บุญชาวพุทธทำได้ทุกที่ทุกสถาน ทำแล้วเบิกบานใจมีความสุขที่ได้ส่งเสริมพระพุทธศาสนายั่งยืน

ร่วมอนุโมทนาบุญวันพระ ไม่ละเลย

 

"หลวงปู่"สอนลึกถึงขั้นสูงสุด
"ตรีกาย" แห่งพระพุทธองค์
อยากเขียนนานแล้ว..เชิญอ่าน

========"ตรีกาย"=======

*'ธรรมกาย'...ฉายระยิบ
กายกระพริบ...ทิพยแสง
เปล่งพุทธคุณ...หมุนสำแดง
พระผู้แจ้ง...........แทงไตรภพ!

*** ธรรมกาย = พระมหาปัญญาคุณ / พระมหาวิสุทธิคุณ / และ พระมหากรุณาธิคุณ ของพระพุทธองค์

ทั้งนี้เป็นไปตามพุทธวจนะ ที่ทรงตรัสไว้ใน "บาลีอัคคัญสูตรแห่งทีฆนิกาย"!!!
--------------------

** 'สัมโภคกาย'...ฉายฉัพพรรณ
รัศมีพลัน..........รังสรรค์แสง
แรงเรืองรุ่ง......พวยพุ่งแปลง
โพธิสัตว์แจ้ง..แห่ง"พุทธา"!

*** สัมโภคกาย = คือการสร้างลัทธิ "ตรีกาย" ทางฝ่าย "มหายาน" เสริมเข้าไปให้เป็นเรื่อง "กายทิพยภาวะ-พระพุทธองค์" ซึ่งจักทรงปรากฏให้เห็นจำเพาะในหมู่พระโพธิสัตว์
--------------------

*** 'นิรมาณกาย'..หมายขันธ์ ๕
'รูป-เวทนา'........'สัญญา'ย่าน
'สังขาร'สาน.....ม่าน'วิญญาณ'
บริสุทธิ์ฐาน....ผ่าน"พุทธะ"!

*** นิรมาณกาย = กายเนื้อ กายหยาบ ประกอบด้วยขันธ์ ๕ เฉกเช่นมนุษย์ทั่วไปของพระพุทธองค์ คือ "รูป-เวทนา-สัญญา-สังขาร-วิญญาณ" !!!

 

เหรียญวันพฤหัสฯ-2505
"พ่อแทน-พ่อเปาะ"-เสก!
===============

เป็น "เหรียญตาย" ตามภาษานักเล่น แต่ปีลึกออกให้ในงาน"วัดท่าเรือ" ซึ่งอยู่ในความอุปถัมภ์ของ "พระราชธรรมเสนานี" หลวงพ่อสุข สุภัทโธ อดีตเจ้าคณะจังหวัดราชบุรีเจ้าอาวาสวัดมหาธาตุ วัดหลวงวัดใหญ่ประจำจังหวัด

หลวงพ่อสุข เกิด 9 มีนาคม 2443 มรณภาพ 17 กันยายน 2503

ท่านเป็นเจ้าคณะอำเภอปากท่อ/เจ้าคณะจังหวัดราชบุรี/เจ้าอาวาสวัดมหาธาตุวรวิหาร มีวัตรปฏิบัติไม่เคยด่างพร้อย เป็นเสาหลักรูปหนึ่งของวงการสงฆ์ที่ได้รับความเคารพนับหน้าถือตาอย่างสูง เมื่อท่านมรณภาพแล้วหลายวัดที่อยู่ในความอุปถัมภ์ยังคงสร้างวัตถุมงคลรำลึกถึงพระคุณอยู่เสมอ

เหรียญวันพฤหัสบดี วัดท่าเรือ ปี 2505 เป็นการสร้างรำลึกพระคุณ ได้รับการร่วมเสกจากยอดเกจิเมืองราชบุรีคือ "หลวงพ่อเปาะ วัดช่องลม" และ "หลวงพ่อแทน วัดธรรมเสน" 2 ยอดสงฆ์เมืองราชบุรีที่ได้รับนิมนต์เข้าปลุกเสกงาน "25 พุทธศตวรรษ" ไม่ต้องสงสัยเลยว่า เหรียญนี้จะทรงคุณค่าขนาดไหน

เหรียญสุดยอดดี ปีลึก ราคานึกไม่ถึง บูชาเมื่อไหร่ก็เป็นศิริมงคล...

=======500=======

วันพระตรงกับวันพฤหัสฯ วันครูอันยอดเยี่ยมหลายเด้ง ส่งเหรียญพระเยี่ยมยุทธให้ร่วมบุญเป็นศิริมงคล

พระราชธรรมเสนานี (สุข สุภัทโธ) พระดีศรีเมืองราช ออกในนามวัดท่าเรือเพื่อเป็น พัทธสีมาอนุสรณ์ เห็นชัดว่า แม้ท่านละสังขารแล้ว วัดที่เคยอยู่ในความอุปถัมภ์ยังคงอาศัยนามท่านเมตตาสงเคราะห์ โดยเฉพาะการร่วมปลุกเสกจากยอดเกจิเมืองราชบุรีที่เต็มใจร่วมด้วยช่วยกัน

เหรียญเสมารุ่นเดอะที่มีรูปแบบขลัง เนื้อหาน้ำตาลเข้ม ทองแดงเก่าอย่างคลาสสิค ไม่ผ่านการใช้ ขนาดสวยงามพอเหมาะ

 

เรียน พี่ wanwi
ได้รับพระเรียบร้อยแล้ว ครับ
ขอบพระคุณครับ

 

ยอดนางพญา ของดีทีเด็ดเพชรกลางกรุงไม่ต้องมีนิยายนิทานให้ยุ่งยาก เพราะขืนแต่งนิทานมาก ก็โดนจับได้ ไม่เหมือนของอยู่ไกลปืนเที่ยง ไกลหูไกลตา ว่านิยายนิทานอย่างไรก็ได้ตามสบาย ยิ่งยุคก่อน 2500 กับหลังบวก-ลบ สัก 5 ปี 10 ปี แต่งนิยายกันเพลินเชียวครับ ไม่มีใครสนใจถามไถ่ตามไปสืบเสาะ เรื่องมีอยู่แค่ในหนังสือพระไม่กี่เล่ม

คนที่จะเล่นพระแต่ละอย่างก็หยิบหนังสือพระเหล่านั้นมาอ้างอิง แล้วตั้งตนเป็นผู้รู้ผู้เล่า คนที่ไม่เคยได้อ่านได้เห็นเพราะหนังสือมีน้อยแสนน้อย ก็เชื่อตามขี้ปาก แล้วเล่านิทานต่อๆกันมา

ผิดกับยุคสมัยนี้ โลกแห่งการเรียนรู้รวดเร็วฉับไว ยิ่งกว่าติดปีก โลกออนไลน์ทำให้การสืบเสาะค้นคว้าหาหลักฐานได้ง่ายเหมือนพลิกฝ่ามือ เสี้ยนนักแต่งนิยายนิทานจึงค่อยๆล้มหายตายจาก เรื่องฝอยจากเซียนโบราณมากมาย ถูกพิสูจน์ว่า...ไม่เป็นความจริง!!!

ตีซะว่าที่เล่าไว้ 10 เรื่องเพื่อขายพระอาจ "จริง" สักเรื่องเดียว หรืออาจจะไม่มีความจริงเลยก็ได้

พระกลางกรุงนี่แหละ เรื่องเล่าน้อยที่สุด เสี้ยนจึงไม่ค่อยจะอยากผลักดันมาก เพราะหาความจริงได้ง่าย

ยกตัวอย่างแค่นิยาย "พระสมเด็จมีน้อย" ที่ทุกวันนี้ ถูกความจริงไล่โขกสับ ก็ต้องช่วยกัน "ต้าน" อุตลุด กลัวว่าที่ขายกันแพงเวอร์ เกินเบอร์ จะถูกลูกค้าไล่คืน ซึ่งเรื่องจริงในทางลึก ก็คืนกันแล้วเยอะแยะ

แต่ละเสี้ยนจึงต้องขมีขมัน ขยันสร้างภาพ "ซื้อแพง"แรงเวอร์ทำตัวเบอร์ใหญ่เข้าไว้ แต่ไม่เคยโชว์ภาพ "ขายแพง" แม้แต่องค์เดียว อัศจรรย์ไหมท่านผู้ชม แต่ละคนมันปั้มเงินปั้มธนบัตรได้เองแข่งกับหลวงหรือไง???

นางพญากลางกรุงของแท้แลง่าย ไม่ต้องพึ่งใครเดินทางถึงเรียบร้อย โมทนาคุณศรีและขอบคุณการแจ้งครับ

 

"ปรกโพธิ์เชียงแสน"
เนื้อดิน-กรุเมืองน่าน
===============

พระเชียงแสนปรกโพธิ์ยอดนิยม เป็น "เนื้อชิน" เชียงราย ด้วยศิลปและเนื้อหาเยี่ยมยุทธ เรียกว่า งามจับใจหนึ่งไม่มีสองของแดนล้านนาเก่าแก่

แต่เมืองอื่นทางเหนือก็มีพระกรุพิมพ์ปรกโพธิ์เยอะแยะ อยู่ที่ว่าจะหยิบมาเล่นหาบูชากันหรือเปล่าเท่านั้น

หากไม่ติดใจเรื่องของแพงแรงพาณิชย์ ส่วนพุทธคุณไม่เป็นรองกัน พระกรุเมืองน่าน ซึ่งมีพระเนื้อดินงามดี ศิลปะยี่ยมๆหลายกรุ สามารถหยิบมาบูชาแทนกันได้ แถมราคาถูกกว่าชนิดห่างกันหลายช่วงตัว

นี่คือ พระเชียงแสนปรกโพธิ์ เป็นพิมพ์แบบ "โพธิ์แถว" ที่หายากมากของเมืองน่าน ส่วนใหญ่จะพบแต่โพธิ์กลุ่ม โพธิ์ย้อย องค์นี้ยังเป็นเนื้อดินเผา "ทู โทน" แห้ง แกร่ง สวยสมบูรณ์แบบ

ปรกโพธิ์ เสมือนองค์แทนแห่งความร่มรื่น ร่มเย็น เป็นสุขของชีวิต จะทดลองเอาไปบูชาดู ก็เกินคุ้มค่ากับเงินไม่กี่ร้อยที่แลกไปเพื่อความสุขสมหวัง...

=======900=======

เชียงแสนปรกโพธิ์แบบ "โพธิ์แถว" ฝั่งละ 2 ก้าน-โพธิ์ 4แถว ศิลปะล้านนา สวยสมบูรณ์ ไม่มีชำรุดอุดซ่อม ความงามของเนื้อดินและคราบกรุรำไร ไสวโสภา

เนื้อดินเผาทูโทน ผิว "ดำ-แดง"แรงฤทธิ์เห็นชัด
ด้านหลัง เป็น "กาบหมากแนวตั้ง" เอกลักษณ์พระเชียงแสนเนื้อชิน-เนื้อดิน เชียงราย รวมทั้งฝั่งกรุเมืองน่าน เป็นการยืนยันวิธีสร้างของช่างทุกเมือง ร่วมสมัยแบบเดียวกัน

ขอบข้างงาม
ทู โทนอีกด้วย

ขนาดสวยเหมาะเจาะ เหมือน
"พระยอดขุนพล"ชั้นยอดนี่เอง

 

วันที่ ๑๔ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๖๘ ตรงกับวันศุกร์ แรม ๑ ค่ำ เดือน ๔ ปีมะโรง
ใส่บาตรในเช้าวันนี้
อนุโมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ ปัจจุบันเนกาเล

 

วันศุกร์กลางเดือนเวียนมา หนุ่ม-สาว ทำบุญเช้ากับหลวงพ่อ ความนอบน้อมแห่งกิริยา นำพาความชื่นตาสุขใจแก่ผู้ร่วมอนุโมทนาและผู้พบเห็น

 

ลพ.ศรีแก้ว วัดไทรใหญ่2485
พระปิดตาแนวหน้า-จ.สงขลา
===============

นักสะสมเมืองสงขลาแดนดินถิ่นสมิหราอันสวยงาม จัดอันดับ "5 เสือพระปิดตา" เมืองตัวเองเอาไว้ดังนี้

--พระปิดตาแหลมทราย(พ่อท่านเส้ง)
--พระปิดตาพ่อท่านคง ธรรมโฆษณ์
--พระปิดตาพ่อท่าน"ศรีแก้ว"ไทรใหญ่
--พระปิดตา วัดบ่อทรัพย์
--พระปิดตา วัดชัยมงคล

5 เสือฝั่งทะเลเมืองใต้ ก็เปรียบปาน ๕ เสือเมืองชลฝั่งทะเลตะวันออก จะได้ครอบครองของ"พ่อท่าน"รูปใดก็ถือว่าเป็น "สุดยอด"เสมอเหมือนกัน

ศุกร์นี้เพื่อความสุข ขอเชิญมาชม พระปิดตาเนื้อทองแดง หลวงพ่อศรีแก้ว(สีแก้ว) กุลคุโณ วัดไทรใหญ่ ต.ควนรู อ.รัตภูมิ จ.สงขลา สร้างไว้ปี 2485 ปีที่สงครามใหญ่ระเบิด ผู้รับแจกไปใช้ส่วนใหญ่เป็นทหารหาญ และได้กลับบ้านทุกคน ประสบการณ์ท่วมท้นต่อๆมา ทำให้พระปิดตารุ่นนี้พุ่งทะยานขึ้นเป็น 1 ใน 5 เสือ ดังกล่าว

พระอาจารย์หรือหลวงพ่อศรีแก้ว กุลคุโณ เกิด 15 มีนาคม 2443 มรณภาพ 31 ธันวาคม 2516 สิริอายุ 73 ปี 9 เดือน 16 วัน

ท่านเป็นเจ้าอาวาสรูปแรกของวัดไทรใหญ่ในปี 2492 เป็นพระภิกษุเคร่งธรรมวินัย ศึกษาแตกฉานทั้งพุทธศาสตร์และไสยเวทย์วิทยาคมรอบด้าน เป็นยอดเกจิแดนใต้ที่ได้รับการเคารพนับถืออย่างสูง

***พรุ่งนี้ตรงกับวาระ คล้ายวันเกิดท่าน "15 มีนาคม" ครบรอบ 125 ปีชาตกาล ถือเป็นฤกษ์ดีที่ได้นิมนต์พระปิดตารุ่นแรกสุดแสนหายากของท่านมาให้ยล ***

ของดีของหายาก นำมาฝากในวันศุกร์ ชมให้สบายตาสุขใจ หากประสงค์นิมนต์เป็นศิริมงคล เป็นแก้ว เป็นศรีแก่ชีวิต ก็เชิญ...

=======5,500=======

ปิดตามือไขว้ หล่อโบราณ อักขระยันต์หน้าท้องเส้นขนมจีน ตัว"นะ" พระโบราณอายุสร้าง 83-84 ปีของดีสุดขลัง ย่อมผ่านการบูชามาบ้าง แต่สภาพคงงามเกือบเต็มร้อย คราบเบ้าตามซอกอร่อยเหาะ ขูดให้ตายก็ไม่ออก เพราะนิดแน่นทนนานมาดั้งเดิม

การสร้างของท่านก็ได้อาศัยโลหะชนวนพระบูชาเก่าที่แตกหัก และวัสดุที่ชาวบ้านบริจาคให้ ซึ่งสมัยเก่าก่อนนั้น มิใช่จะหาง่าย ดังนั้น เนื้อกับผิวโลหะแต่ละองค์จึงแตกต่างกันบ้าง ไม่ใช่ "พระปั้ม" อย่างสมัยใหม่

ให้ดูคราบขี้เบ้า ดูความเก่า ดูพิมพ์ เป็นสำคัญ!!!

ยันต์เฑาะว์ขึ้นยอด เส้นใหญ่หนาแบบเส้นขนมจีนปักษ์ใต้ สวยงามให้ภาพบรรยาย รูปทรงปุ้มปุ้ย อวบ ล่ำ หนาหนัก เหมะขึ้นคอบูชาดีนักแล

แล2ข้าง ของสวยของงาม
มิต้องปิดบังอำพรางทุกมุม
ขยายภาพดู 'คราบเบ้า' ได้

หนึ่งในสุดยอดพระปิดตาเมืองใต้
อานุภาพพุทธคุณไม่แพ้เมืองไหน
ขนาดกำลังงามเหมาะอาราธนา!

 

รับ ลพ.ศรีแก้วครับ

 

โอนเงินและแจ้งคุณน้ำฝนแล้วครับ

 

ตาหลวงสีแก้ว หรือพ่อท่านศรีแก้ว เป็นยอดเกจิที่ไม่เพียงวิชาอาคมครบเครื่องเป็นที่เคารพนับถือของคนรัตภูมิ สงขลามากสุดท่านหนึ่ง ท่านยังมีความเมตตาเป็นที่เลื่องลือ ขนาด "ช้างป่า" ยังเอามาเลี้ยงจนเชื่อง สามารถเดินตามท่านบิณฑบาตได้ทุกเช้า ใช้งวงอุ้มบาตรยิ่งกว่าพระอุ้ม เมื่อบาตรเต็มท่านจะสั่ง "หลบ"(กลับ-ภาษาใต้) ช้างพลายเชือกงามก็จะอุ้มบาตรกลับวัดไม่รีรอ

ทุกเช้าหลวงพ่อศรีแก้วจะทำน้ำมนต์แล้วรดหัวพ่อพลายไม่เคยขาด ทำให้ช้างเชือกงาม นอกจากเชื่องแล้วยังเป็นช้างที่ใครเห็นก็รัก เมตตาเป็นที่สุด แต่ก็เชื่อว่าน้ำมนต์ที่พ่อท่านทำให้ต้องคุ้มครองได้ทุกด้าน

ช้างเชือกนี้โด่งดังที่สุดในสงขลา ใครๆก็อยากมาดู มาให้อาหาร เอาเงินใส่บาตรเป็นมงคล เมื่อล้มไปตามอายุขัยทางวัดไทรใหญ่ก็ปั้นรูปจำลองเท่าองค์จริงอย่างสง่างามเอาไว้ที่วัด

ปัจจุบันเป็นสถานที่คนไปแก้เคล็ด เดินลอดท้องช้างสะเดาะคราะห์ทำบุญกันตามอัตภาพ เรียกว่าล้มไปแล้วชื่อยังไม่ดับสูญ

ชื่อของเขาคือ..."พลายประทุม"!!!

นี่เป็นเสี้ยวหนึ่งของความยิ่งใหญ่ หลวงพ่อศรีแก้ว ซึ่งยังมีเรื่องราวและประสบการณ์วัตถุมงคลกับความศักดิ์สิทธิ์ส่วนตนท่านอีกมาก เขียนได้อีกหลายยกไม่เบื่อ แต่น่าเบื่อตรงที่วัตถุมงคลของท่านหายากชะมัด

ยินดีกับน้องเอ็ดดี้ที่นำท่านไปบูชาไม่รีรอ ขออนุญาตจัดส่งวันจันทร์ ค่ำคืนวันศุกร์นี้ขอส่งบารมีตาหลวงสีแก้ว หรือพ่อท่านศรีแก้วไปเป็นศิริมงคลให้ประสบแต่ความสุขทุกประการก่อนก็แล้วกัน โมทนาครับ

 

ว่องไวปานกามนิตหนุ่ม วันศุกร์ขอให้น้องเอ็ดดี้มีความสุขสมชื่อวันมากๆ โมทนาอีกครั้งครับ

จากนี้ก็จะส่งทุกท่านเข้านอนคืนวันศุกร์กันด้วย "เทวรูปอาถรรพ์" เผื่อว่าหลังจากอ่านเรื่องแล้ว นอนหลับฝันดีมีตัวเลขอาถรรพ์มากำนัล รอการเคาะ+แก้ตัวผิด อีกสักพัก(ใหญ่)เด้อ

 

■ เทวรูปอาถรรพ์!!!
■'เบี้ย'อันสุดท้าย!!!
==============
(2.ต่อ)

คิดถึงภาพเทวรูปองค์งามสุดที่เคยเห็นในชีวิต วิชาญได้แต่ทอดถอนใจเสียดายสุดขีด ไม่ติดงานยักษ์งานช้างตรงหน้าที่ทำท่าจะล้มเหลวส่งผลต่อสถานะบริษัท ต่อให้เอาเงินล้านมาแลกขอซื้อต่อ เขาก็ไม่มีวันยอมขาย

นาทีนี้จำทำตัวเข้ากับพุทธพจน์ยิ่งใหญ่ของพระพุทธองค์ที่แว่บขึ้นมาในหัว... "พึงสละทรัพย์ เพื่อรักษาอวัยวะ ฯ"

เพียงแต่พ่อค้าผู้ยึดถือกำไรกับเงินเป็นสรณะอย่างเขา คงไม่มีวันเดินไปสุดสายทางธรรมกับประโยคสุดท้าย..."พึงสละอวัยวะ และชีวิตเพื่อรักษาธรรม"!!!

ความงามเทวรูปจับใจติดตาจนวิชาญต้องฝันถึงในค่ำคืนนั้น เขาเห็นตัวเองยืนอยู่ในเทวาลัยแห่งหนึ่ง ไม่รู้เลยว่าสถานที่นี้อยู่แห่งหนไหน?

ในห้องเล็กๆแคบแต่ไม่อึดอัด วิชาญยืนตรงหน้าเทวรูปองค์งามที่กำลังเคลื่อนไหวดั่งมีชีวิต ๔ กรกวัดไกว ร่ายรำอยู่กับที่ ลีลาพริ้วงามดั่งรำถวายเทพเจ้า

เขายื่นมือออกไปเหมือนละเมอเพ้อฝันในความงามพิศวงยากหาใดปาน แต่ก่อนจะแตะโดนส่วนใด พระกรข้างหนึ่งพลันวาดสะบัดมือเขาออกไป

"บังอาจ...ไม่ใช่ 'เจ้าของ' อย่าคิดแตะต้องครอบครอง"!!!

สุรเสียงกึกก้องแผดสนั่นใส่สองข้างหู วิชาญเอามืออุดหูวิ่งลนลานออกจากเทวาลัย สะดุ้งตื่นอกระทึกเหงื่อโซมกายทั้งที่ห้องนอนใหญ่แอร์เย็นฉ่ำสมฐานะเศรษฐี ภรรยาที่นอนอีกฟากของเตียงคิงไซส์หลับไม่รู้เรื่อง

"ฝันแปลก" นายห้างใหญ่บ่นกับตัวเอง มันทั้งน่าดูชมและน่ากลัว

รุ่งขึ้น พัสดุกล่องมหึมาเดินทางมาถึงบริษัทตามนัด วิชาญสั่งลูกน้องยกขึ้นห้องทำงานอย่างระวังสุดชีวิต หมุนโทรศัพท์หมายเลขสำคัญขอเวลานัดหมายแน่นอนอีกครั้ง

" 2 ทุ่มตรง มาดื่มกันที่บ้าน อั้วยกเลิกนัดไปรายหนึ่ง ให้เวลาลื้อกับของสุดยอดสวยเต็มที่ ขอให้สวยจริงอย่าให้อั้วผิดหวังเชียว"

วันต่อมาวิชาญทำงานจนเกือบค่ำแล้วสั่งลูกน้องแบกกล่องพิเศษลงรถตู้ที่เตรียมไว้ มุ่งตรงไปบ้านผู้ถือดาบอาญาสิทธิ์ชี้เป็นชี้ตายงานยักษ์ที่มีคู่แข่งระดับยักษ์วัดแจ้งวัดโพธิ์อีก 2-3 ราย แต่น่ากลัวสุด เป็นคู่แข่งตึงมือสุด วิชาญประเมินแล้วมีอยู่รายเดียว

เดิมพันอยู่ที่เทวรูปองค์นี้ ซึ่งวิชาญมั่นใจว่า ต่อให้เฟ้นหามาทั้ง 3 โลกก็ไม่มีองค์ใดงามเท่า!!!

กล่องถูกเปิดอย่างระมัดระวัง ต่อหน้า "ท่าน" รู้จักกันในนาม "ตรีเลิศ" ผู้ยิ่งใหญ่แวดวงการเมืองระดับประเทศ การเปิดกระทำในห้องพระกว้างใหญ่โอ่โถง พระพุทธรูปบูชาถึงยุค สุโขทัย เชียงแสน อู่ทอง ปางนั่ง ยืนลีลาละลานตา ตู้พระเครื่องอีกนับสิบ

เทวรูปขอมสมัยต่างๆ เรียงรายอย่างมีชั้นเชิงไม่ต่ำกว่า 5 รูปในห้อง เมื่อไฟเพดานเปิดสว่างเต็มที่ราวกับกลางวัน วิชาญก็เห็นว่า องค์อันเป็นสุดยอดในห้องนี้ ห่างไกลจากที่อยู่ในกล่องเทียบไม่ติดฝุ่น!

"โอ้โห"...ตรีเลิศอุทานทันทีอย่างกลั้นความรู้สึกไม่อยู่ เมื่อกระดาษห่อหุ้มกันกระแทกแผ่นสุดท้ายถูกฉีกออก วิชาญใส่ถุงมือ อุ้มเทวรูปออกวางกลางห้อง ทะนุถนอมยิ่งกว่าไข่ในหิน

"เหลือจะเชื่อว่ามีเทวรูปงามขนาดนี้หลุดรอดมาได้ จ่ายไปเท่าไหร่วะ"?...ประโยคท้ายก็ถามไปงั้น รู้อยู่แก่ใจว่าเท่าไหร่วิชาญก็จ่ายได้

" 7 หลักครับท่าน"...ชั้นเชิงพ่อค้าทำงานทันที ตรีเลิศผู้ยิ่งใหญ่โบกมือ

"เฮ่ย ถูกมาก งานระดับพรีเมี่ยม เพชรน้ำเอกอย่างนี้ออกต่างประเทศต้องโดน 8 หลักอย่างต่ำ ดีแล้วเอาอยู่ในบ้านเรา อย่าปล่อยหลุดไปเสียหมด"

ตรีเลิศอารมณ์ดีสุดขีด จับบ่าวิชาญบอกให้ยกจัดวางมุมเด่นสุดของห้อง จุดนั้นเห็นชัดว่า ได้ย้ายบางองค์ออกไป เตรียมจัดวาง "องค์สวยที่สุด" ตามคำโปรประกันดาของเสี่ยวิชาญ

"ไป ไปดื่มบรั่นดี คุยกันห้องทำงานอั้ว ขอบใจจริงๆ อั้วชอบมาก ต้องอย่างนี้สิ ถึงจะรียกว่า หนึ่งไม่มีสองเต็มปากเต็มคำ"

วิชาญซ่อนยิ้มในหน้า ประตูแห่งความสำเร็จเปิดกว้าง เหลืออีกก้าวเดียวเท่านั้น

คือการเจรจา "ราคาค่างวดงาน" ด่านสุดท้าย...!

ทุกคนในแวดวงรู้แก่ใจว่าตรีเลิศเขี้ยวลากดิน ไม่เป็นรองใคร แพรวพราวหาตัวจับยาก และพ่อค้ากว่าจะบากบั่นฝ่าด่านหินจนถึงได้เจรจาจุดนั้นกับตรีเลิศ ก็มิใช่เรื่องง่าย

นักการเมืองที่อยู่ในแสงสป็อตไลท์อย่างตรีเลิศ ระมัดระวังตัวมากเป็นพิเศษในการเจรจา ต้องอยู่สถานที่ซึ่งเขาควบคุมได้ ไม่เพลี้ยงพล้ำตกม้าตายกับวิธีการตลบหลัง

"เอากาแฟเหยาะบรั่นดีหน่อยนะ" เจ้าบ้านอารมณ์ดีถึงกับชงกาแฟให้แขก ไล่เด็กรับใช้ออกไป เป็นสัญญาณรู้กันทันทีว่า ห้ามรบกวน

บนโต๊ะทำงานตัวใหญ่ วิชาญนั่งตรงข้ามเจ้าของบ้าน ซึ่งพิงเก้าอี้เอกเขนกจิบบรั่นดีอย่างมีความสุข สบายใจได้ของรักของชอบมีคุณค่าเกินคาดคิด

"ไม่อ้อมค้อมกันละนะ อั้วรู้ว่าลื้อต้องการอะไร?"

ผู้ยิ่งใหญ่จอมชำนัญการ ไม่เสียเวลา ปล่อยกระสุนพิฆาตเข้าเป้า X กลางสายตาวิชาญเขม็งมองด้วยใจระทึก

กระดาษทิชชู่กล่องข้างตัวถูกดึงออกมา ตรีเลิศเขียนตัวเลขลงบนกระดาษหวัดๆด้วยดินสอ ผลักมันไปตรงข้าม วิชาญหยิบขึ้นดูแล้วทำท่าสะอึก ลมสว้านตีขึ้นต้องตบหน้าอกเรอเบาๆ

"หนัก หนักมากครับท่าน เกรงว่าทำงานแล้วนอกจากไม่เหลือยังเข้าเนื้อ"

ฤทธิ์บรั่นดีในกาแฟเริ่มทำงาน ทำให้กล้าต่อรอง ตรีเลิศหัวเราะชอบใจเสียงดัง ชะโงกตัวคว้ากระดาษไร้ค่าบนมือวิชาญ ซึ่งบัดนี้กลายเป็น กระดาษราคาแพงสูงค่าที่สุดในโลกด้วยตัวเลขเกือบ 9 หลักที่เขียนลงในนั้นมาถือ แล้วหยิบไฟแช็คกับจานแก้วเจียระไนยที่เขี่ยบุหรี่ตรงหน้า จุดไฟเผาวิบตาเดียวมอดไหม้เป็นจุณ

"อั้วล้อเล่นนะ อย่าให้มันเคร่งเครียดนัก เอ้าดูอีกที"...กระดาษแผ่นใหม่ถูกเขียนลงไป ตัวเลขใหม่ผลักไปให้วิชาญอีกครั้ง

"อะแฮ้ม"...วิชาญดูตัวเลขหนสองแล้วออกอาการเสลดติดคอ อ้ำๆอึ้งๆพูดไม่ออก บอกไม่ถูก

"เฮ่ย ลื้ออย่าทำเรื่องง่ายให้มันยาก เอางี้ ลื้อเขียนมาบ้างให้มันยุติธรรม อย่าหาว่าอั้วเอาเปรียบมัดมือชกอยู่ข้างเดียว"

ตัวเลขใหม่ถูกผลัดกันเขียน ผลัดกันเผาอีก 2-3 ครั้ง เหมือนเด็กๆเล่นสนุก แต่เป็นผู้ใหญ่หัวหงอกแล้วทั้งคู่กำลังเล่นกับเงินของแผ่นดิน ที่ควรจะนำมาพัฒนาสร้างความเจริญเติบโตให้ประเทศ

น่าเศร้าที่ส่วนหนึ่ง ถูก "ทอน" ออกไปด้วยวิธีฉ้อฉล จนมีคำกล่าวว่า...

"เงินแผ่นดินในมือนักการเมืองชั่ว สมคบกับพ่อค้าเลว เหมือนแท่งไอติม ถูกพวกสารเลวลามเลีย ดูดกินหมด เหลือแต่ไม้ไอติมให้ประชาชน!!!

กลิ่นกระดาษไหม้โชยฉุนทั่วห้องทำงาน แต่ เครื่องดูดอากาศก็กวาดมันออกไปอย่างว่องไว

ตัวเลขครั้งสุดท้ายลงตัว กระดาษถูกเผา ไม่เหลืออะไรเป็นหลักฐาน มีแต่ความทรงจำตัวเลขที่บันทึกไว้ในหัวสมองของทั้งสองฝ่าย ทั้งคู่ลุกขึ้นยืนจับมือ

"อีก 7 วันผมมาพบท่าน จัดการตัวเลขเรียบร้อย มีตัวตนจริงๆที่ธนาคารเมืองนอกตามที่ท่านต้องการ"

(((ยังมีต่อ)))